جوش احتراقی
جوش کدولد CADWELD و یا جوشکاری ترمیت (Thermite Welding) که با نام جوش احتراقی هم شناخته می شود، یک فرآیند جوشکاری حالت مذاب بوده که بوسیله آن دو قطعه فلزی عموما توسط یک واکنش آلومینوترمیک که حرارت بسیار بالایی تولید می کند، بهم جوش داده می شوند. فلز مذاب از واکنش بین اکسید فلز و آلومینیوم که نقش فلز پر کننده را بازی می کند، ایجاد می شود. این فرآیند گرمازا در سال ۱۸۹۸ در آلمان و توسط دکتر Hans Goldschmidt ابداع شد.
این یک فرایند گرمازا واکنش بین اکسید فلز و یک عامل احیاکنند که عموما فلز آلومینیوم می باشد، صورت می گیرد. در این واکنش گرمای بسیار زیادی تولید می شود که گرمای مورد نیاز برای ذوب شدن قطعاتی که قرار است به یکدیگر جوش داده شوند، بدین شکل تامین می شود.
جوشکاری
واکنش آلومینوترمیت در این فرآیند بر طبق واکنش زیر انجام می شود:
عموما واکنشی که در فرآیند جوشکاری ترمیت در خطوط راه آهن کاربرد دارد به صورت زیر است:
همچنین واکنشی که در جوشکاری ترمیت قطعات مسی به ریل های فولادی صورت می گیرد عبارت است از:
جوش کدولد (Cadweld) ، جوشکاری ترمیت (Thermite Welding) ، جوش احتراقی
اگر در واکنش های گرمازا، واکنش فقط بین اکسید فلز و آلومینیوم باشد، گرمای زیادی تولید می شود. پلت هایی از برخی فروآلیاژها برای کاهش درجه حرارت واکنش از ۳۰۹۰ به ۲۴۸۰ درجه سانتیگراد به سیستم اضافه می شود. در اصل اضافه کردن این مواد به خاطر ترکیب شیمیایی در جوشکاری اضافه خواهد شد. مقدار موادی که اضافه می خواهد شود، مهم است، زیرا مقادیر بیش از حد، درجه حرارت واکنش را به پایین تر از ۲۰۴۰ درجه سانتیگراد کاهش می دهد که این کار اصلا مناسب این فرآیند نیست. ساختار متالورژیکی ناحیه جوش نیز به ترکیب شیمیایی فلز جوش و نرخ سرد شدن اتصال پس از انجام گرفتن واکنش بستگی دارد.
منبع: ویکی پدیا